Hanne Vandersteen: alles over lingerie

Hanne Vandersteen beschrijft zichzelf graag als een “woman with a mission”: vrouwen laten stralen. En het maakt daarbij absoluut niet uit welke maat je hebt. Hanne is voor iedereen. In dit interview nemen je mee in de wereld van de lingerie ontwerp en krijg jij nog een aantal tips over hoe je de perfecte lingerie kan kiezen!

Hanne, vertel eens even hoe jij begonnen bent met lingerieontwerp? Van waar de fascinatie?

Ik heb eigenlijk al super lang een fascinatie voor lingerie en ik denk dat dat komt omdat ik een elfjarige met grote borsten was [lacht]. Die waren er gewoon plots opeens en dat was heel frustrerend want in het begin was het nog wel oké om iets mooi te vinden, maar die bleven maar groeien. En groeien. En groeien. En groeien. Twintig jaar geleden was lingerie kopen sowieso een ander verhaal dan nu, dus ik kon eigenlijk enkel van die beige BH’s krijgen in van die ‘serieuze’ lingeriewinkels. Zelfs in de meest klassieke lingeriewinkels nu heb je iets meer keuze dan dat je toen had. Ik ging dan met mijn mama heel de INNO afzoeken naar iets dat niet beige of zwart was en geen drie centimeter brede bandjes had met vreemde bloemen op geborduurd. 

Toen ik dan in het zesde middelbaar zat - ik heb KSO gedaan - heb ik mijn eindwerk over lingerie gedaan, wat mijn leerkrachten van toen een heleboel ongemakkelijke momenten heeft opgeleverd [lacht], maar dat is wel heel goed gegaan. Ik wist toen helemaal niet dat je lingerieontwerp kon studeren op dat moment. Ik was heel erg ingesteld op het reguliere onderwijs op dat moment: de hogeschool, de universiteit en zo voort. Toen ben ik dan aan de academie in Antwerpen theaterkostuum gaan studeren. Dat heb ik ook afgemaakt. Nu, eigenlijk voelde ik me in die theaterwereld helemaal niet op mijn plaats, dus ik vroeg me na mijn studies dan ook af van ja, wat ga ik nu doen? Ik heb dan een tijdje in een kostuumatelier gewerkt in het paleis, dat was wel heel leuk. Dan heb ik nog een lerarenopleiding gedaan twee jaar lang en ben ik beginnen lesgeven. Ik ben er dan achter gekomen dat je op Syntra lingerieontwerp kon doen. Op dat moment was ik nog van mening dat je dingen het beste op school kan leren - daar ben ik nu trouwens volledig van af gestapt - en ben ik dus ook nog die opleiding gaan volgen. Na twee jaar dat in avondschool doen heb ik dan besloten om verder te gaan in die lingerie. Ik dacht ook dat ik vast niet de enige was met het probleem van de beige lingerie met lelijke bloemen die prikken in je oksel. Dus ja, voila. Dat was 2017. Mijn eerste collectie was natuurlijk super klein. Dit is niet zo een verhaal van “poef” en toen was er succes. Na die eerste collectie en tijdens het maken van de tweede ben ik zwanger geworden, dus toen heeft dat op een heel laag pitje gestaan voor een aantal jaar. En ja, ondertussen, hier zijn we dan. 

Hoe begin jij aan een collectie? Hoe werkt dat creatief proces bij jou?

Ja, mijn hoofd is echt een flipperkast. Dus ik kan echt gewoon ergens zijn en denken “oh, ik ga dees maken”. Dat is een optie. Soms hoor ik muziek of zie ik ergens lijnen of patronen die ik mooi vind. Soms vind ik gewoon mooie stof. Ja het is echt heel gevarieerd, maar toch ook organisch want het komt wel altijd samen. Ik probeer ook altijd wel rond een thema te werken, van wat ik met die collectie voor mij betekent. Alle, mensen mogen daar zeker hun eigen verhaal van maken, maar voor mij is dat gewoon fijn in mijn hoofd. 

Comfortabele lingerie is voor jou echt heel belangrijk. Hoe is dat gekomen? Waarom is dat nu zo een belangrijk punt voor jou om op te focussen?

Ik was zelf vroeger iemand die van ‘s morgens tot ‘s avonds in een beugel BH rondliep, maar tijdens mijn zwangerschap kon ik daar ineens niet meer tegen. Dat stoorde mij enorm. Ik werd daar echt kwaad van op de wereld en dat ging ook niet meer weg. Ik heb dat nog altijd. En natuurlijk komen we dan weer uit bij hetzelfde probleem: er is eigenlijk niet heel veel wat ik mooi vind en dat goed zit, ook al is er op zes jaar tijd wel heel wat veranderd. Je hebt al zo veel dingen aan je hoofd. Mijn lijstje van dingen die mij irriteren is al zo lang, ik wil echt niet dat mijn kleren daar bij zijn. En dan is er een heel proces: ik maak iets, ik test dat zelf uit, loop daar dagen in rond om te zien dat dat doet wat het moet doen, voelt hoe het moet voelen. Als het bij mij al goed zit - ik heb niet zo een gemakkelijke maten - dan gaat het voor heel veel mensen wel goed zitten. Natuurlijk regel ik ook wel eens fittings met andere modellen met andere figuren, zodat ik nog aanpassingen kan maken waar nodig. Nu over het algemeen heeft iemand met een 75B niet zo heel veel problemen qua pasvorm en ondersteuning. 

Omdat, ook al ben ik een witte cis vrouw in België met alle kansen van de wereld, ik toch weet hoe het voelt om jezelf niet gerepresenteerd te zien. Anderzijds, als we blijven hameren op die zelfliefde voor iedere vrouw met iedere maat, gaat dat op een gegeven moment hopelijk ook normaal worden. Dat het overbodig wordt dat je daarop hamert. Mensen lopen sowieso tegen muren over hun eigen en als dat dan een zachtere landing kan zijn, is dat toch gewoon schoon? Ik heb vorig jaar een project gedaan met Uwe Porters en ik heb daarna veel mensen gehad die bij hun order schreven “het is omdat jij mee op die beelden staat, dat ik geloof dat het voor mij kan, zo een body”. Dus je ziet, die representatie en herkenning is echt heel belangrijk. En je moet er niet eens heel veel moeite voor doen eh, gewoon aan mensen vragen of ze willen model staan. 

Is er een ontwerp waar jij echt heel trots op bent?

Twee dingen denk ik. Mijn vorige collectie, de Starfall, vond ik echt het beste dat ik al ooit gemaakt heb. Dat klopte helemaal. Ik heb daar ook een heel jaar aan gewerkt en dat voel je ook in die collectie. Ik vond die stoffen heel mooi, daar is echt over gebrainstormd, uren en uren. En dan ook, dat is op veel kleinere schaal, als er mensen komen vragen om een kleinere aanpassing die voor hen een wereld van verschil maken, dat vind ik gewoon heel fijn. 

Zijn evoluties in de industrie die je nu ziet komen? 

Ik heb het gevoel dat we echt op een kantelpunt zitten. Als je kijkt naar de modewereld in zijn geheel, dan hebben we heel lang die body positive movement gehad en je zag dat ook wel op de catwalks. Wat mij nu heel erg opvalt en wat ik verontrustend vind, is dat er precies opnieuw een kentering komt, bijvoorbeeld de H&M die zijn grote maten terug uit de winkel heeft gehaald en veel minder op de website heeft. Ook grote merken die hun plussize er terug uit beginnen te halen. De representatie valt voor een groot stuk terug weg. Je ziet veel meer dunne vrouwen op de catwalks, terug meer photoshop op de magazines. Ik vraag me af of dat zich gaat doorzetten in mainstream mode en in lingerie, zoals een Prima Donna ofzo, wat gaan zij doen, die belangrijke spelers? Gaan zij ook terug naar die veel dunnere, gephotoshopte modellen of gaan zij blijven bij hun aanbod van nu? Het gaat soms zelfs zo ver dat merken die gaan tot maten als 10XL een “njet” krijgen van sommige influencers, want stel je voor dat jouw naam gelinkt wordt aan grote maken. Voor mij persoonlijk verandert dat niets aan mijn intenties. Ik ga niet opeens zeggen “ja nee, sorry jongens, los het maar op”. If anything, zou ik mijn maten graag willen uitbreiden, maar dat kost natuurlijk heel veel tijd en geld. 

Zijn er ook positieve tendensen in de modewereld?

Volgens mij zijn we wel echt naar een duurzamere manier aan het gaan om mode te gaan maken. Dat er meer aandacht voor is vanuit de consument. Bedrijven beginnen precies wel echt op die intersectie tussen duurzaamheid en inclusie te werken. En het zijn daar vaak de kleine spelers die eerder het pionierswerk aan het doen zijn voor de markt. Dat vind ik zelf heel hoopgevend, omdat die kleinere spelers, bijvoorbeeld een Loud Bodies, dat die wel nog meer op die inclusie blijven inzetten. Ik probeer daar ook heel erg op in te zetten. Ik probeer zeker niet aan overproductie te doen, probeer enkel materialen uit de EU te gebruiken. Dat is niet gemakkelijk, dat beperkt mij vaak. Dat is een oefening heel de tijd. Ook prijsgewijs is dat soms wel een probleem, want die producten zijn natuurlijk duurder voor de klanten. 

Heb jij nog een algemene tip voor vrouwen die jij graag wil meegeven?

Goh weet je, ik denk dat je je leven moet vullen met dingen en mensen die je gelukkig maken. En dat geldt voor alles. Ook je feed op Instagram, mensen van wie je blij wordt, wiens stijl je inspirerend vindt, met wie je kan lachen. Ik vond laatst iemand die gewoon elke dag een “get ready with me” doet en die zag er zo een beetje uit zoals ik en daar heb ik al kei veel outfit tips uitgehaald. Als accounts je een slecht gevoel geven, gewoon ontvolgen. Ik denk dat dat het is.

Ben jij nu keeeei benieuwd naar Hanne haar lingerie? Klik dan snel hier!